Al 20 kilo kwijt

Marlies kwam eind augustus 2019 bij mij in de praktijk met de vraag of ik haar verder kon helpen. Ze was al 20 kilo zelfstandig afgevallen maar het werd nu moeilijk. Marlies worstelde met het stabiel blijven maar had eigenlijk nog als doel om nog 7 kilo af te vallen.

Marlies  is een moeder van twee jonge kinderen, werkt drie dagen in het speciaal onderwijs en is getrouwd. Ze rijdt vier maal per week paard, doet alles op de fiets en gaat dus ook vier keer per week op de fiets vanuit Arnhem naar de manege in Westervoort.

Bij de vraag hoe haar gewichtsverloop is gegaan van jong meisje naar trotse moeder van twee kinderen. Het was heel duidelijk voor haar dat het scheef ging toen ze ging samenwonen.

Dit hoor ik vaker in de praktijk. Nooit meer iets eten wat je niet heel erg lekker vindt maar in plaats daarvan iedere dag lekker koken. Niet moeilijk doen over een keer wat afhalen en ‘s avonds een koekje of lekker toastjes of chips. Niemand die roept: ‘Hallo we gaan zo eten stop daar eens mee’. Net als Marlies zeggen veel mensen: ‘Alleen een drankje op een feestje? Het is toch iedere dag feest als je samenwoont!’.

Na ieder kind bleven er bij Marlies ook wat zwangerschapskilo’s zitten. Toen ze later in haar leven een burn-out kreeg kwam daar ook weer wat bij. Ze is nog steeds verbaasd hoe makkelijk je je grenzen verlegd en steeds een ander excuus of uitstel moment verzint om toch aan je gezondheid te gaan werken. Op een gegeven moment leer je ook leven met de beperking die je hebt met overgewicht. Je zet je voet op de trap om je schoenen dicht te doen, je verzamelt projectjes zodat je maar één keer naar boven hoeft te lopen. Je lichaam went aan de extra kilo’s en het is best wel eens ongemakkelijk. Bovendien voelt het niet fijn als je met een trapje het paard op moet. Dat lachen mensen vaak gewoon weg want pffff ik ben toch geen 20 meer en al moeder van twee prachtige kinderen dus het hoeft allemaal niet zo nodig. Maar ja, dan ineens bedenk je dat de weegschaal na iedere vakantie steeds wat meer aangeeft en dat je steeds wat minder energie hebt.

Het roer ging om; Marlies begon zelfstandig aan een koolhydraat arm dieet en ze viel best snel twintig kilo af. Het eten was best goed in te passen in haar gezin maar toch miste ze af en toe gewoon mee-eten met de pot. Het ‘dieet’ was goed vol te houden omdat het afvallen lekker snel ging. Het gewicht stabiliseerde na 20 kilo. Ze was heel blij met dit resultaat en iedereen riep: ‘Super goed, je mag nu toch wel stoppen?’ Maar Marlies wilde een gezonde BMI. Ze was zo goed bezig maar toch bleef het gewicht hangen. Daarbij kwam de vraag of ze het zou volhouden en willen om nooit meer pasta of aardappels te eten.

Haar moeder kwam al bij mij in de praktijk (-30kilo) en die ging ook als een speer dus Marlies plande een afspraak in om samen met mij te kijken waar er nog winst was te behalen en ze hoopte antwoord te krijgen op de vraag hoe ze dit dieet voor de rest van haar leven kon volhouden. Ze miste echt wel wat dingen waar ze enorm van kon genieten. We zijn aan de slag gegaan met het DCN Voedings-en Leefstijlboek en we zijn vooral gaan denken in mogelijkheden. Wat kan er allemaal en hoe kan ik iets inpassen wat misschien niet 100% gezond is maar wel lekker is zonder dat ik me schuldig voel en meteen weer aankom. Hoe kan ik met mijn gezin mee-eten en toch niet aankomen. De zeven kilo die ze als doel stelde toen ze binnen kwam is uiteindelijk dertien kilo geworden. Ze is inmiddels een jaar stabiel op haar laagste gewicht en heeft een enorme metamorfose ondergaan en voelt dat ze het nu alleen kan. Uiteraard is dit een mooi verhaal om te lezen maar we weten allemaal dat een plaatje soms meer zegt dan duizend woorden dus hieronder zijn de foto’s te zien van de metamorfose van Marlies.

Marlies hoopt dat ze iemand kan inspireren. Ze zegt ook dat er soms momenten zijn dat je het liefst terugzakt in de kuil op de bank als je moe van werk thuis komt het huis is ontploft en je eigenlijk nog moet wandelen nadat je hebt gegeten. Hoe cliché het ook klinkt uiteindelijk kom je fitter en voldaan thuis als je toch nog even een rondje hebt gewandeld of je jezelf naar je sportuurtje hebt gesleept. Dus voor iedereen; hou vol al is de weg soms lang en kun je er als een berg tegenop zien, als je terug kijkt valt het mee. Het vrije gevoel dat je er voor terug krijgt is geweldig.